Ποια είναι τα καλά και ποια τα κακά στο «κίνημα των bloggers»;
Τα κακά είναι λίγα: φλυαρία και αρκετό σκουπίδι (όπως και στον έντυπο λόγο). Τα καλά είναι πολλά. Αρχίζοντας από το βασικό, το Μέγα Δημοκρατικό Πλεονέκτημα: ο καθένας πια μπορεί να γίνει εκδότης του εαυτού του. Τζάμπα. Ποιος ήξερε τον Πιτσιρίκο πριν από τα blogs; Το Διαδίκτυο έδωσε διέξοδο σε όλους τους δημιουργούς: συγγραφείς, μουσικούς, ζωγράφους, κινηματογραφιστές.
Πιστεύετε και στη «λαϊκή ιντερνετική δημοσιογραφία»;
Έχει πολύ σκουπίδι, αλλά και ζωντανά κείμενα και συνταρακτικές αποκαλύψεις. Καταγγελίες όπως αυτές που έκανε η Αμαλία Καλυβίνου για την ανεπάρκεια και τη διαφθορά του συστήματος υγείας στη χώρα μας μόνο στο Ίντερνετ μπορούν να γίνουν. Πώς μπορεί,όμως,να ξεχωρίσει κανείςτο «καλό» από το «κακό» στο χάος του Διαδικτύου.
Θέμα παιδείας, η οποία αλλάζει ριζικά στην ψηφιακή εποχή. Η μάθηση και η απομνημόνευση είναι περιττές- όλες τις γνώσεις τις βρίσκεις ακόμα και μέσα από το κινητό σου τηλέφωνο. Τώρα πρώτο θέμα είναι η κριτική ικανότητα, η δυνατότητα να αξιολογείς και να ελέγχεις. Ο δάσκαλος δεν είναι πια αυτός που μοιράζει γνώση, αλλά αυτός που ασκεί την κρίση.
Τι,κυρίως,είναι τα blogs:φόρουμ επικοινωνίας,πεδίο «πολιτικής δράσης» ή σκηνικό για επιδειξιομανείς;
Τα πάντα. Ό,τι υπάρχει στο ανθρώπινο σύμπαν υπάρχει και στο Διαδίκτυο, που είναι ο καθρέφτης του.
Οι «αποκλεισμένοι» (μετανάστες λ.χ.) θα μπορούσαν να αποκτήσουν δύναμη μέσα από το Διαδίκτυο ή τελικά και αυτό το «μέσον» θα παραδοθεί σε αυτούς που έχουν χρήματα ή εξειδικευμένη γνώση;
Γιατί «θα»; Ήδη το κάνουν. Ένα από τα καλύτερα ελληνικά blogs ανήκει σε έναν μετανάστη, τον συνεργάτη των «ΝΕΩΝ» Γκασμέντ Καπλάνι.
Η ανωνυμία είναι δύναμη ή ευκαιρία για αυθαιρεσίες;
Και τα δύο. Δίνει τη δυνατότητα για καταγγελίες (π. χ. ο υπάλληλος που εκθέτει τα επικίνδυνα ελαττώματα προϊόντων της εταιρείας του) αλλά και για συκοφαντίες. Η αρχαία τέχνη της λιβελλογραφίας συνεχίζεται και ψηφιακά...
Ποιο από τα «παλιά μέσα» (εφημερίδες,ραδιόφωνο,τηλεόραση,βιβλίο,τηλέφωνο) θα υποστεί τη μεγαλύτερη ζημιά από την ανάπτυξη του Ίντερνετ;
Όλα θα προσαρμοστούν και θα συνυπάρξουν. Η φωτογραφία δεν σκότωσε τη ζωγραφική, ούτε ο κινηματογράφος το θέατρο, ούτε η τηλεόραση τον κινηματογράφο. Απλά θα περνάνε πια όλα από το Διαδίκτυο. Τα τυπωμένα βιβλία θα υπάρχουν πάντα- ακόμα και ως συλλεκτικά αντικείμενα. Αυτά που ήδη πέθαναν είναι οι εγκυκλοπαίδειες και τα λεξικά.
Γιατί να κουβαλάς τόμους, όταν αρκεί ένα DVD ή ένα ψάξιμο στο Ίντερνετ;
Πιστεύετε ότι η επόμενη(!) επανάσταση θα αρχίσει από τα blogs;
Δεν ξέρω αν θα υπάρξει επόμενη επανάσταση- αλλά, αν ναι, τα ιστολόγια θα παίξουν σημαντικό ρόλο. Ήδη αποτελούν τη μόνη διέξοδο- και την μόνη πηγή πληροφοριών- για όλους τους πολίτες των αυταρχικών καθεστώτων.
2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2008
