Mια φεγγαρόλουστη βραδιά σ' ένα χαράκωμα κάπου στο Μακεδονικό μέτωπο, ένας τραυματισμένος στρατιώτης αφουγκραζόταν τη νεκρική σιωπή. Στην προσπάθειά του ν' απομακρυνθεί από το χαράκωμα, αντίκρυσε στο εσωτερικό ενός γεώσακου ένα θέαμα που τον χαροποίησε και τον συγκίνησε ιδιαίτερα. Ήταν μια παπαρούνα που του θύμισε πως υπάρχει ακόμη ελπίδα και ζωή στο ''περιβόλι του Θανάτου''. Την ''περιέθαλψε'' με στοργή ώστε να την προστατέψει από τα βλέμματα των άλλων και την άγγιζε σαν να επρόκειτο για αγαπημένο πρόσωπο. Η αίσθηση γαλήνης και ευτυχίας που του άφησε αυτή η ''συνάντηση'' ήταν ικανή να τον κρατήσει ξάγρυπνο την υπόλοιπη νύχτα.
Οπτική γωνία...
Τελικά είναι θέμα "οπτικής γωνίας".
Μία ιδιαίτερη καμπύλωση του χωροχρόνου επιτυγχάνει ο Αϊντίν Μπουγιουκτάς μέσα από την εντυπωσιακή φωτογραφική σειρά «Flatland». Ο τούρκος φωτογράφος, λάτρης των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και δεινός αναγνώστης βιβλίων και περιοδικών με θέμα τις μαύρες τρύπες και τα παράλληλα σύμπαντα, αποφάσισε να πειραματιστεί με τις πολλαπλές διαστάσεις και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό: κοιτάζοντας τις εικόνες του νιώθεις σαν να πρωταγωνιστείς στην ταινία «Inception» ή σαν να βρίσκεσαι πάνω σε τρενάκι του λούνα παρκ. Χρησιμοποιώντας ένα drone και στη συνέχεια συνθέτοντας την τελική εικόνα από 18-20 διαφορετικές λήψεις, ο Μπουγιουκτάς μεταμορφώνει συνηθισμένα μέρη σε κάτι μαγικό.
Μία ιδιαίτερη καμπύλωση του χωροχρόνου επιτυγχάνει ο Αϊντίν Μπουγιουκτάς μέσα από την εντυπωσιακή φωτογραφική σειρά «Flatland». Ο τούρκος φωτογράφος, λάτρης των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και δεινός αναγνώστης βιβλίων και περιοδικών με θέμα τις μαύρες τρύπες και τα παράλληλα σύμπαντα, αποφάσισε να πειραματιστεί με τις πολλαπλές διαστάσεις και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό: κοιτάζοντας τις εικόνες του νιώθεις σαν να πρωταγωνιστείς στην ταινία «Inception» ή σαν να βρίσκεσαι πάνω σε τρενάκι του λούνα παρκ. Χρησιμοποιώντας ένα drone και στη συνέχεια συνθέτοντας την τελική εικόνα από 18-20 διαφορετικές λήψεις, ο Μπουγιουκτάς μεταμορφώνει συνηθισμένα μέρη σε κάτι μαγικό.
Αργοπεθαίνει...(Muere lentamente)
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του, όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος έχει την τηλεόραση για μέντορα του
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια, που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο, που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν "αναποδογυρίζει το τραπέζι" όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ' τις πάνσοφες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη ή για τη βροχή την ασταμάτητη Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντα πως για να 'σαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής. Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
Martha Medeiros
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)