ΜΗΠΩΣ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ ;
Eισαι ευτυχισμενος και δεν το ξερεις;
View more presentations from zoi2.
Ετικέτες
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ
Διάβασε πριν δεις την εικόνα...
Σύμφωνα με ιατρικά πειράματα:
Αν βρεις τον ανδρα σε 3 δευτερόλεπτα, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι περισσότερο αναπτυγμένο απ'ότι στο μέσο άνθρωπο.
Αν τον βρεις περίπου σε 1 λεπτό, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι όσο και των περισσότερων. Αν κάνεις να το βρεις από 1 εως 3 λεπτά, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι αργό και χρειάζεσαι περισσότερες πρωτεϊνες.
Αν κάνεις περισσότερο από 3 λεπτά, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι "άστα να πάνε", πολύ αργό και ο μόνος τρόπος βελτίωσης είναι να αρχίσεις να βλέπεις κινούμενα σχέδια για να τον βοηθήσεις να αναπτυχθεί.
Δεν είναι αστείο, ο άνδρας πραγματικά υπάρχει.
Προσπάθησε να τον βρεις και δες πόσο έκανες. Μπορείς να τον βρεις σε 3 δευτερόλεπτα;
Ιδού και η εικόνα:
Υ.Γ.
Για όλους όσοι δεν μπόρεσαν να τον βρουν, εδώ είναι η απάντηση.
Αν βρεις τον ανδρα σε 3 δευτερόλεπτα, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι περισσότερο αναπτυγμένο απ'ότι στο μέσο άνθρωπο.
Αν τον βρεις περίπου σε 1 λεπτό, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι όσο και των περισσότερων. Αν κάνεις να το βρεις από 1 εως 3 λεπτά, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι αργό και χρειάζεσαι περισσότερες πρωτεϊνες.
Αν κάνεις περισσότερο από 3 λεπτά, το δεξί κομμάτι του εγκεφάλου σου είναι "άστα να πάνε", πολύ αργό και ο μόνος τρόπος βελτίωσης είναι να αρχίσεις να βλέπεις κινούμενα σχέδια για να τον βοηθήσεις να αναπτυχθεί.
Δεν είναι αστείο, ο άνδρας πραγματικά υπάρχει.
Προσπάθησε να τον βρεις και δες πόσο έκανες. Μπορείς να τον βρεις σε 3 δευτερόλεπτα;
Ιδού και η εικόνα:
Υ.Γ.
Για όλους όσοι δεν μπόρεσαν να τον βρουν, εδώ είναι η απάντηση.
Ετικέτες
Διασκέδαση,
χαλάρωση
Δεσμώτες του παρελθόντος
Γιατί οι ράγες των σιδηροδρομικών γραμμών στις Η.Π.Α. απέχουν μεταξύ τους 143,51 εκατοστά;
Η απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγες των σιδηροδρομικών γραμμών στις Η.Π.Α. είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,51 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός, δε νομίζετε;
Γιατί άραγε να έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;
Η απάντηση είναι επειδή ο σιδηρόδρομος στις Η.Π.Α. κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία. Οι Άγγλοι μηχανικοί που τον κατασκεύασαν, αντί να σχεδιάσουν κάτι νέο, προτίμησαν να υιοθετήσουν αυτά που ίσχυαν στην πατρίδα τους. Βέβαια τους πέρασε και από το μυαλό ότι καλό θα ήταν να χρησιμοποιηθούν οι ήδη υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία, αντί κάποιου νέου μοντέλου.
Τώρα γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους μηχανικούς που κατασκεύαζαν το τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.
Και γιατί αυτό το διάκενο;
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.
Γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε διαρκώς βλάβες στους άξονες.
Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους;
Επειδή οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων. Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: Tις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.
Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα!
Το διάκενο στις ράγιες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Και τώρα, το φινάλε.
Η ιστορία αυτή συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας και τελειώνει (αν τελειώνει πραγματικά) με το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο. Θα έχουμε παρατηρήσει ότι στην εξέδρα εκτόξευσής του υπάρχουν δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων, που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.
Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στη Γιούτα. Θα ήθελαν πολύ να τις κατασκευάσουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης, φαντάζεστε τη συνέχεια!
Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Έτσι καταλήγουμε το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, να εξαρτάται από το φάρδος που έχουν τα καπούλια ενός αλόγου.
Απ΄ αυτό το παράδειγμα φαίνεται πόσο δέσμιοι είμαστε του παρελθόντος και μάλιστα όχι αυτού καθαυτού, αλλά περισσότερο του δικού μας παγιωμένου τρόπου σκέψης. Καθετί το νέο (σαν διαφορετικό που είναι) μας βγάζει από την βολική ασφάλεια του παλιού και γνώριμου. Μας φαντάζει παράξενο, ανώμαλο, εχθρικό και πολλά άλλα, ανάλογα με τα κόμπλεξ του κριτή. Το παλιό και το νέο μοιάζουν να είναι δύο ξεχωριστές οντότητες (όπως θα έλεγε ο Πλάτωνας), που πότε τις βρίσκουμε να μάχονται, και πότε να αγαπιούνται. Η κάθε κατάσταση -σαν ξεχωριστή οντότητα- θέλει να επικρατήσει και να διαιωνιστεί (εφαρμογή του νόμου της επιβίωσης και της αναπαραγωγής). Όμως, επειδή στην ουσία η παράδοση με την εξέλιξη δεν είναι αντίθετα αλλά συμπληρωματικά, κανένα μόνο του δε μπορεί να ολοκληρωθεί και να γίνει ευτυχές, παρά μόνο με την σύζευξη του, με το συμπληρωματικό του.
Υ.Γ.
Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες! Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος βλάκας τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.
Η απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγες των σιδηροδρομικών γραμμών στις Η.Π.Α. είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,51 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός, δε νομίζετε;
Γιατί άραγε να έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;
Η απάντηση είναι επειδή ο σιδηρόδρομος στις Η.Π.Α. κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία. Οι Άγγλοι μηχανικοί που τον κατασκεύασαν, αντί να σχεδιάσουν κάτι νέο, προτίμησαν να υιοθετήσουν αυτά που ίσχυαν στην πατρίδα τους. Βέβαια τους πέρασε και από το μυαλό ότι καλό θα ήταν να χρησιμοποιηθούν οι ήδη υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία, αντί κάποιου νέου μοντέλου.
Τώρα γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους μηχανικούς που κατασκεύαζαν το τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.
Και γιατί αυτό το διάκενο;
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.
Γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε διαρκώς βλάβες στους άξονες.
Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους;
Επειδή οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων. Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: Tις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.
Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα!
Το διάκενο στις ράγιες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Και τώρα, το φινάλε.
Η ιστορία αυτή συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας και τελειώνει (αν τελειώνει πραγματικά) με το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο. Θα έχουμε παρατηρήσει ότι στην εξέδρα εκτόξευσής του υπάρχουν δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων, που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.
Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στη Γιούτα. Θα ήθελαν πολύ να τις κατασκευάσουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης, φαντάζεστε τη συνέχεια!
Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Έτσι καταλήγουμε το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, να εξαρτάται από το φάρδος που έχουν τα καπούλια ενός αλόγου.
Απ΄ αυτό το παράδειγμα φαίνεται πόσο δέσμιοι είμαστε του παρελθόντος και μάλιστα όχι αυτού καθαυτού, αλλά περισσότερο του δικού μας παγιωμένου τρόπου σκέψης. Καθετί το νέο (σαν διαφορετικό που είναι) μας βγάζει από την βολική ασφάλεια του παλιού και γνώριμου. Μας φαντάζει παράξενο, ανώμαλο, εχθρικό και πολλά άλλα, ανάλογα με τα κόμπλεξ του κριτή. Το παλιό και το νέο μοιάζουν να είναι δύο ξεχωριστές οντότητες (όπως θα έλεγε ο Πλάτωνας), που πότε τις βρίσκουμε να μάχονται, και πότε να αγαπιούνται. Η κάθε κατάσταση -σαν ξεχωριστή οντότητα- θέλει να επικρατήσει και να διαιωνιστεί (εφαρμογή του νόμου της επιβίωσης και της αναπαραγωγής). Όμως, επειδή στην ουσία η παράδοση με την εξέλιξη δεν είναι αντίθετα αλλά συμπληρωματικά, κανένα μόνο του δε μπορεί να ολοκληρωθεί και να γίνει ευτυχές, παρά μόνο με την σύζευξη του, με το συμπληρωματικό του.
Υ.Γ.
Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες! Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος βλάκας τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.
Ετικέτες
χαλάρωση
Και όμως επαναλαμβάνεται…
Εχουν γραφτεί πολλά για το αν επαναλαμβάνεται η ιστορία. Κάποιοι ισχυρίζονται πως ακολουθεί κυκλική πορεία, κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως επαναλαμβάνεται σαν φάρσα και οι βολεμένοι-δοτοί ισχυρίζονται πως η ιστορία ακολουθεί ανοδική εξελικτική πορεία. Επηρεασμένοι απ’ όλα αυτά που ζούμε σαν χώρα, μας διαφεύγει πως το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και σ’ αυτό έχουν συμβάλει τα ΜΜΕ (ελληνικά και διεθνή) και οι λεγόμενοι δήθεν οικονομικοί αναλυτές, που έχουν αναγάγει το πρόβλημα σε ελληνική υπόθεση για να θολώσουν τα νερά. Δείχνουν σκοπίμως το δέντρο αποφεύγοντας να δείξουν το δάσος για να μην αρχίσουμε να αμφισβητούμε το οικονομικό μοντέλο που έχουν φτιάξει κάποιοι στα μέτρα τους και το οποίο ευνοεί μόνο τους λίγους, τους ισχυρούς, όπως δηλαδή συμβαίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ενώ η ιστορία μας δείχνει ότι το σημερινό πρόβλημα της διαμάχης ( οι μαρξιστές μιλούν για πάλη των τάξεων) ανάμεσα στους λίγους έχοντες και κατέχοντες που διαρκώς θέλουν περισσότερα και στους πολλούς που το μόνο που έχουν και κατέχουν είναι η εργατική τους δύναμη ( γνώσεις και δεξιότητες), είναι ένα πρόβλημα διαχρονικό. Ακόμη και αν είχαμε σήμερα μια κυβέρνηση που θα είχε το θάρρος και τη βούληση να πάρει πάλι όλες τις μίζες των τελευταίων πενήντα ετών από τους επίορκους πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς, το πολύ να είχαμε αμβλύνει την κρίση, δεν θα λύναμε όμως το πρόβλημα γιατί αυτό είναι σύνθετο και έχει να κάνει με το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο που επέτρεψε τη συσσώρευση τεράστιου πλούτου σε λίγους, που το μοναδικό τους εμπόρευμα είναι το χρήμα.
«Από οικονομική άποψη, οι εργαζόμενοι πρέπει να θεωρούνται σαν πραγματικές μηχανές, που προσφέρουν μια ορισμένη ποσότητα παραγωγικών δυνάμεων κι απαιτούν, σαν αντάλλαγμα, ορισμένα έξοδα συντήρησης, για να μπορούν να λειτουργούν με κανονικό και συνεχή ρυθμό».
Ολες οι οικονομικές πολιτικές παγκοσμίως, συγκλίνουν σε ένα ενιαίο οικονομικό μοντέλο. Σ’ αυτό των μονεταριστών. Ολα δείχνουν πως εδώ και χιλιάδες χρόνια η διαμάχη για καταμερισμό του πλούτου ανάμεσα στους έχοντες και κατέχοντες και στους δούλους, στους πληβείους και στους σύγχρονους νεόδουλους-μισθωτούς δεν έχει σταματήσει ποτέ. Κατά καιρούς και μόνο όταν οι δούλοι και πληβείου επαναστατούσαν, έβλεπαν κάποιες άσπρες μέρες.
Σε ομιλία του στο θωρηκτό Αβέρωφ, ο υιός Πατίστας είχε πει «η επιτυχία κερδίζεται δεν χαρίζεται από κανέναν». Αν το γνώριζαν αυτό και οι σύγχρονοι νεόδουλοι τα πράγματα σίγουρα θα ήταν καλύτερα για όλους μας. Δυστυχώς σήμερα οι νεόδουλοι επαναστατούν μόνο εναντίον άλλων ομάδων εργαζομένων που κέρδισαν περισσότερα με διεκδικήσεις ή ακόμη και εναντίον των ανέργων ναυτικών που απαιτούν από τους Πατίστες να σταματήσουν να απασχολούν ανασφάλιστους εργαζόμενους-σκλάβους των 350 ευρώ που κοστίζουν όσο οι ρωμαίοι δούλοι(τα απαραίτητα για την αναπλήρωση της ενέργειας ώστε να μπορούν να δουλέψουν και την επόμενη μέρα). Στο απλό ερώτημα προς τους νεοφιλελεύθερους κερδοσκόπους «κύριοι, όταν προτιμάτε να πληρώνει το δημόσιο εκατομμύρια ανέργους αρκεί να υπάρχει νομισματική σταθερότητα, πως θα παραχθεί νέος και περισσότερος πλούτος για να τον μοιράσουμε; Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να χρεοκοπήσει κάποτε το δημόσιο και εμείς», η απάντηση θα μπορούσε να ήταν «εμάς μας ενδιαφέρει πρωτίστως η τσέπη μας, εμείς δεν είμαστε κοινωνικές υπηρεσίες. Το ερώτημα να το απευθύνεται σ’ αυτούς που επιλέξατε να σας κυβερνήσουν». Αν απευθύνουμε το ερώτημα πάλι στους κυβερνώντες εκπροσώπους μας που χρεοκόπησαν το κράτος θα μας πουν «δυστυχώς ζούμε με δανεικά και όποιος πληρώνει παραγγέλνει και το χορό». Το έσχατο ερώτημα που θα μπορούσαμε να θέσουμε είναι, «μα εσείς δεν σώσατε τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους με δημόσιο, δηλαδή δικό μας χρήμα» και η έσχατη απάντηση θα μπορούσε να είναι «μα αυτοί είναι τα πραγματικά αφεντικά μας. Εμείς θα αλλάξουμε την ιστορία»;
Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Ενώ η ιστορία μας δείχνει ότι το σημερινό πρόβλημα της διαμάχης ( οι μαρξιστές μιλούν για πάλη των τάξεων) ανάμεσα στους λίγους έχοντες και κατέχοντες που διαρκώς θέλουν περισσότερα και στους πολλούς που το μόνο που έχουν και κατέχουν είναι η εργατική τους δύναμη ( γνώσεις και δεξιότητες), είναι ένα πρόβλημα διαχρονικό. Ακόμη και αν είχαμε σήμερα μια κυβέρνηση που θα είχε το θάρρος και τη βούληση να πάρει πάλι όλες τις μίζες των τελευταίων πενήντα ετών από τους επίορκους πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς, το πολύ να είχαμε αμβλύνει την κρίση, δεν θα λύναμε όμως το πρόβλημα γιατί αυτό είναι σύνθετο και έχει να κάνει με το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο που επέτρεψε τη συσσώρευση τεράστιου πλούτου σε λίγους, που το μοναδικό τους εμπόρευμα είναι το χρήμα.
Λένε πως η Ρώμη κατέρρευσε εξ αιτίας της δουλείας και η Φεουδαρχία εξ αιτίας της δουλοπαροικίας. Με τη συνεχή αύξηση των δούλων λόγω των κατακτήσεων, οι ρωμαίοι κρατούντες(πατρίκιοι και οι Ιππείς) προτιμούσαν να ταϊζουν δωρεάν τους απλούς ρωμαίους πολίτες πληβείους (κόστιζε φθηνότερα στην.......ιδιωτική τους τσέπη) με δημόσια συσσίτια (μόνο στη Ρώμη το μισό πληθυσμό 500 000) και να τους παρέχουν επίσης δωρεάν «άρτο και θεάματα» στους ιπποδρόμους παρά να τους απασχολούν με αμοιβή από την τσέπη τους. Ηταν επόμενο οι αριστοκράτες να ζουν μέσα στη χλιδή, επιδιώκοντας περισσότερη χλιδή και οι απλοί πολίτες να μην ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο, ούτε καν για την άμυνα της πατρίδας τους, αφού ένιωθαν πως δεν τους ανήκε τίποτα πλέον για το οποίο άξιζε να αγωνιστούν. Από ένα σημείο και μετά, η πόλωση της κοινωνίας ήταν τέτοια που οι απλοί πολίτες έβλεπαν τους αριστοκράτες σαν κατακτητές και εκείνοι τους πληβείους σαν κατώτερα όντα, σαν δούλους που δεν έχουν ψυχή αλλά υπάρχουν μόνο και μόνο για να υπηρετούν την ματαιοδοξία τους. Κατά την περίοδο της φεουδαρχίας, οι συνθήκες, ουσιαστικά δεν ήταν πολύ καλύτερες γι αυτό και φτάσαμε στις αστικές επαναστάσεις και στο λεγόμενο καπιταλιστικό σύστημα που στηρίχτηκε κυρίως στους αστούς και στη μισθωτή εργασία. Αυτές οι δύο προϋποθέσεις αρχίζουν πλέον να εξαφανίζονται σταδιακά.
Οσοι είχαν σπουδάσει οικονομικά μέχρι πριν τρεις δεκαετίες, γνώριζαν πως οι βασικοί συντελεστές που δημιουργούν πλούτο είναι η εργασία, το κεφάλαιο και η γη και σύμφωνα με τη συμμετοχή των ιδιοκτητών αυτών των συντελεστών στην δημιουργία του πλούτου, θα έπρεπε να γίνεται και ο καταμερισμός του πλούτου. Αυτά τουλάχιστον πρέσβευαν οι μεγάλοι κλασικοί της οικονομίας (Ανταμ Σιθ, Ρικάρντο και Μιλ). Ακόμη και οι νεότεροι οικονομολόγοι δεν αμφισβήτησαν τις βασικές θέσεις των κλασικών, μέχρι που ήρθαν οι λεγόμενοι μονεταριστές της Σχολής του Σικάγου με τον (Μάγο)Μίλτο Φρίντμαν, που έκανε την οικονομική επιστήμη σχολή Χάρι Πότερ. Εδώ και δυο-τρεις δεκαετίες, το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο παγκοσμίως στηρίζεται σ’ αυτήν τη σχολή των νεοφιλελεύθερων μονεταριστών, που λένε πως όλα είναι χρήμα και μόνο με το χρήμα ρυθμίζεις τα πάντα. Για τους ανθρώπους αυτούς, υλική παραγωγή και εργασία δεν έχουν καμιά αξία. Το αν κλείνουν βιομηχανίες και αν υπάρχουν πάνω από 250 εκατομμύρια άνεργοι (σύμφωνα με επίσημες στατιστικές) τους αφήνει παγερά αδιάφορους. Ετσι κι αλλιώς η επίσημη θέση τους είναι παρόμοια με εκείνη των αρχαίων χρόνων της δουλείας, όπου ακόμη και οι Πλάτων και Αριστοτέλης πίστευαν ότι όσοι αναγκάζονται να εργάζονται για να κερδίζουν τα προς το ζην δεν πρέπει να έχουν πολιτικά δικαιώματα διότι είναι κατώτερα όντα και οι δούλοι δεν έχουν ψυχή αλλά είναι απλώς ζωντανά εργαλεία. Για τους νεοφιλελεύθερους, ισχύει μέχρι σήμερα η θέση του βέλγου οικονομολόγου του 19ου αιώνα, που αυτοανακηρύχτηκε εκπρόσωπος της σχολής των «φιλελευθεριστών», του Molinari, ο οποίος έγραφε:«Από οικονομική άποψη, οι εργαζόμενοι πρέπει να θεωρούνται σαν πραγματικές μηχανές, που προσφέρουν μια ορισμένη ποσότητα παραγωγικών δυνάμεων κι απαιτούν, σαν αντάλλαγμα, ορισμένα έξοδα συντήρησης, για να μπορούν να λειτουργούν με κανονικό και συνεχή ρυθμό».
Ολες οι οικονομικές πολιτικές παγκοσμίως, συγκλίνουν σε ένα ενιαίο οικονομικό μοντέλο. Σ’ αυτό των μονεταριστών. Ολα δείχνουν πως εδώ και χιλιάδες χρόνια η διαμάχη για καταμερισμό του πλούτου ανάμεσα στους έχοντες και κατέχοντες και στους δούλους, στους πληβείους και στους σύγχρονους νεόδουλους-μισθωτούς δεν έχει σταματήσει ποτέ. Κατά καιρούς και μόνο όταν οι δούλοι και πληβείου επαναστατούσαν, έβλεπαν κάποιες άσπρες μέρες.
Σε ομιλία του στο θωρηκτό Αβέρωφ, ο υιός Πατίστας είχε πει «η επιτυχία κερδίζεται δεν χαρίζεται από κανέναν». Αν το γνώριζαν αυτό και οι σύγχρονοι νεόδουλοι τα πράγματα σίγουρα θα ήταν καλύτερα για όλους μας. Δυστυχώς σήμερα οι νεόδουλοι επαναστατούν μόνο εναντίον άλλων ομάδων εργαζομένων που κέρδισαν περισσότερα με διεκδικήσεις ή ακόμη και εναντίον των ανέργων ναυτικών που απαιτούν από τους Πατίστες να σταματήσουν να απασχολούν ανασφάλιστους εργαζόμενους-σκλάβους των 350 ευρώ που κοστίζουν όσο οι ρωμαίοι δούλοι(τα απαραίτητα για την αναπλήρωση της ενέργειας ώστε να μπορούν να δουλέψουν και την επόμενη μέρα). Στο απλό ερώτημα προς τους νεοφιλελεύθερους κερδοσκόπους «κύριοι, όταν προτιμάτε να πληρώνει το δημόσιο εκατομμύρια ανέργους αρκεί να υπάρχει νομισματική σταθερότητα, πως θα παραχθεί νέος και περισσότερος πλούτος για να τον μοιράσουμε; Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να χρεοκοπήσει κάποτε το δημόσιο και εμείς», η απάντηση θα μπορούσε να ήταν «εμάς μας ενδιαφέρει πρωτίστως η τσέπη μας, εμείς δεν είμαστε κοινωνικές υπηρεσίες. Το ερώτημα να το απευθύνεται σ’ αυτούς που επιλέξατε να σας κυβερνήσουν». Αν απευθύνουμε το ερώτημα πάλι στους κυβερνώντες εκπροσώπους μας που χρεοκόπησαν το κράτος θα μας πουν «δυστυχώς ζούμε με δανεικά και όποιος πληρώνει παραγγέλνει και το χορό». Το έσχατο ερώτημα που θα μπορούσαμε να θέσουμε είναι, «μα εσείς δεν σώσατε τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους με δημόσιο, δηλαδή δικό μας χρήμα» και η έσχατη απάντηση θα μπορούσε να είναι «μα αυτοί είναι τα πραγματικά αφεντικά μας. Εμείς θα αλλάξουμε την ιστορία»;
Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Ετικέτες
Ιστορία
Το ωφέλιμον μετά του τερπνού
Ημερίδα βάφλας
Βάφλες (περίπου 20)
Υλικά
- 250 γρ. βούτυρο
- 50-60 γρ. ζάχαρη
- 3/4 λίτρα γάλα
- 1 φακελάκι μπέικιν
- 1 βανίλια
- 3 αβγά
- 500 γρ. αλεύρι
Εκτέλεση
Χτυπάμε πρώτα το βούτυρο και τη ζάχαρη, στη συνέχεια ρίχνουμε τα αβγά και το γάλα και στο τέλος το αλεύρι με το μπέικιν και τη βανίλια.
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη!
Βάφλες (περίπου 20)
Υλικά
- 250 γρ. βούτυρο
- 50-60 γρ. ζάχαρη
- 3/4 λίτρα γάλα
- 1 φακελάκι μπέικιν
- 1 βανίλια
- 3 αβγά
- 500 γρ. αλεύρι
Εκτέλεση
Χτυπάμε πρώτα το βούτυρο και τη ζάχαρη, στη συνέχεια ρίχνουμε τα αβγά και το γάλα και στο τέλος το αλεύρι με το μπέικιν και τη βανίλια.
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη!
Ετικέτες
ΚΣΕ Άργους
Εν μεγάλη Ελληνική Αποικία, 200 π.Χ.
Εν μεγάλη Ελληνική Αποικία, 200 π.Χ.
Οτι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελάχιστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.
Ομως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,
κ' ευθύς στο νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Εχουνε και μια κλίσι στις θυσίες
παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη
η κατοχή σας είν' επισφαλής:
ή τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι' από την άλληνα την συναφή
κι' από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
Κι' όσο στον έλεγχο σας προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι' όταν με το καλό τελειώσουνε την εργασία,
κι' ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.
Ισως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα. Είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Εχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς η Αποικία.
Ομως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να τραβούμε εμπρός.
Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Τραγικά επίκαιρο
Οτι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελάχιστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.
Ομως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,
κ' ευθύς στο νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.
Εχουνε και μια κλίσι στις θυσίες
παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη
η κατοχή σας είν' επισφαλής:
ή τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι' από την άλληνα την συναφή
κι' από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.
Κι' όσο στον έλεγχο σας προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.
Κι' όταν με το καλό τελειώσουνε την εργασία,
κι' ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.
Ισως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα. Είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Εχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς η Αποικία.
Ομως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να τραβούμε εμπρός.
Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Τραγικά επίκαιρο
Ετικέτες
Καβάφης
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΕΠΙΜΟΡΦΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ/ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ (ΦΟΡΜΑ 3 και 4)
Με την ολοκλήρωση της υλοποίησης των επιμορφωτικών προγραμμάτων Β’ Επιπέδου και σε συνέχεια της προηγούμενης ανακοίνωσης σχετικά με τα έντυπα σχεδιασμού, τεκμηρίωσης και απολογισμού της επιμόρφωσης και της «εφαρμογής στην τάξη (βλέπε εδώ), καλούνται οι επιμορφούμενοι και οι επιμορφωτές κάθε προγράμματος (με χρήση των κωδικών τους) να συμπληρώσουν το τρίτο και τέταρτο έντυπο, αντίστοιχα: «Αναφορά επιμορφούμενου σχετικά με την υλοποίηση της πρακτικής άσκησης/ εφαρμογής στην τάξη» (Φόρμα 3) και «Συνολική Αναφορά επιμορφωτή σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος και της πρακτικής άσκησης/ εφαρμογής στην τάξη» (Φόρμα 4).
Μπορείτε να δείτε τη μορφή των εντύπων πατώντας εδώ.Σημειώνεται ότι η Φόρμα 3, η οποία περιλαμβάνει απολογιστικά στοιχεία σχετικά με την υλοποίηση της πρακτικής άσκησης ενός επιμορφούμενου, αποτελεί στοιχείο τεκμηρίωσης της επιτυχούς παρακολούθησης του προγράμματος από τον επιμορφούμενο, αναφορικά με το σκέλος της «εφαρμογής στην τάξη».
Η συμπλήρωση και υποβολή γίνεται μέσω http://b-epipedo.cti.gr/mis (επιλογή: Συμπλήρωση φορμών -> Φόρμα 3 ή Φόρμα 4)Τα συμπληρωμένα έντυπα θα πρέπει να έχουν υποβληθεί / κατατεθεί στο Πληροφοριακό Σύστημα του έργου,
- ΦΟΡΜΑ 3: το αργότερο μέχρι την Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010, από τον/τους επιμορφωτή/ες του προγράμματος (με χρήση των κωδικών του), σε συνεννόηση με επιμορφούμενους του προγράμματος, οι οποίοι θα τα την έχουν συμπληρώσει.
- ΦΟΡΜΑ 4: το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010, από τον Συντονιστή του προγράμματος (με χρήση των κωδικών του), σε συνεννόηση με τον/ τους επιμορφωτή/ές του προγράμματος.
Οδηγίες για τη συμπλήρωση και την κατάθεση διατίθενται ηλεκτρονικά στο MIS πάνω στις ίδιες τις φόρμες (επιλογή: Οδηγίες Συμπλήρωσης).
Ετικέτες
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Η τεχνολογία αλλάζει τον εγκέφαλο
Ο πληροφοριακός βομβαρδισμός που καθημερινά δεχόμαστε μεταβάλλει τον τρόπο που σκεπτόμαστε
Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα τηλεφωνήματα στο κινητό και ο πληροφοριακός βομβαρδισμός που καθημερινά δεχόμαστε μεταβάλλει τον τρόπο που σκεπτόμαστε και συμπεριφερόμαστε. Η ικανότητα εστίασης της προσοχής και συγκέντρωσης δυναμιτίζεται πραγματικά από τις μικρές εκρήξεις πληροφοριών που δεχόμαστε καθημερινά. Και η διέγερση που μας προκαλεί ο διαρκής κατακλυσμός από νέα δεδομένα είναι εθιστική. Οταν εκλείψει, καταλαμβανόμαστε από ανία.
Οι ερευνητές λένε πως ακόμα και όταν δεν προσπαθούμε να απαντήσουμε στο τηλέφωνο, να στείλουμε ένα μήνυμα με το κινητό, να ελέγξουμε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο παρακολουθώντας τηλεόραση, η σκέψη μας παραμένει κατακερματισμένη.
«Η τεχνολογία αναδημιουργεί τα εγκεφαλικά μας κυκλώματα», εξηγεί η Νόρα Βολκόφ, διευθύντρια του Εθνικού Ινστιτούτου κατά της Τοξικομανίας, εξηγώντας ότι ο εθισμός που προκαλεί η τεχνολογία συγκρίνεται με αυτόν του φαγητού και του σεξ, αλλά όχι των ναρκωτικών και του αλκοόλ. Η αλήθεια είναι ότι η χρήση της τεχνολογίας μπορεί να είναι επωφελής για τον εγκέφαλο. Οι χρήστες του Ιντερνετ, παραδείγματος χάριν, είναι πιο επιδέξιοι στην αναζήτηση πληροφοριών, ενώ παίκτες βιντεοπαιχνιδιών έχουν μεγαλύτερη οπτική οξύτητα. Ομως, εκτός από τις συνέπειές της στη φυσιολογία μας, η σύγχρονη τεχνολογία μεταβάλλει και τον τρόπο που ζούμε. Ο εργασιακός χώρος επεκτάθηκε παντού, οι αποστάσεις εκμηδενίστηκαν, είμαστε πιο αποτελεσματικοί και έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά η έλλειψη συγκέντρωσης είναι πια τρόπος ζωής.
Ταυτόχρονα όμως είμαστε και έρμαια πάσης φύσεως πληροφοριών. Σήμερα δαπανούμε κατά μέσον όρο 12 ώρες ημερησίως παρακολουθώντας τα διάφορα Μέσα (μία ώρα στο Ιντερνετ ή την τηλεόραση μετρά διπλά). Το 1960 η ημερήσια απασχόληση με αυτά δεν ξεπερνούσε τις πέντε ώρες.
Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ απέδειξαν ότι όσοι έχουν κάνει την τεχνολογία μέρος της καθημερινότητάς τους έχουν δυσκολία να συγκεντρωθούν σε ένα συγκεκριμένο καθήκον, αλλά είναι έτοιμοι να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε οτιδήποτε νέο, όπως θα μπορούσε να είναι ο ήχος ενός εισερχόμενου e-mail. Ετσι με μεγάλη δυσκολία τηρούν τις προτεραιότητες που έχουν θέσει.
Οι ερευνητές ανησυχούν ιδιαίτερα για τα αποτελέσματα αυτής της πληροφοριακής καταιγίδας στα παιδιά, καθώς τα αποτρέπει από το να εστιάσουν το ενδιαφέρον στα μαθήματά τους. Επίσης η χρήση της τεχνολογίας θέτει σε κίνδυνο τον οικογενειακό ιστό, ιδιαίτερα όταν ο γονιός προτιμά να ελέγξει το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο από το να παίξει με τα παιδιά του.
The New York Times - Καθημερινή
Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα τηλεφωνήματα στο κινητό και ο πληροφοριακός βομβαρδισμός που καθημερινά δεχόμαστε μεταβάλλει τον τρόπο που σκεπτόμαστε και συμπεριφερόμαστε. Η ικανότητα εστίασης της προσοχής και συγκέντρωσης δυναμιτίζεται πραγματικά από τις μικρές εκρήξεις πληροφοριών που δεχόμαστε καθημερινά. Και η διέγερση που μας προκαλεί ο διαρκής κατακλυσμός από νέα δεδομένα είναι εθιστική. Οταν εκλείψει, καταλαμβανόμαστε από ανία.
Οι ερευνητές λένε πως ακόμα και όταν δεν προσπαθούμε να απαντήσουμε στο τηλέφωνο, να στείλουμε ένα μήνυμα με το κινητό, να ελέγξουμε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο παρακολουθώντας τηλεόραση, η σκέψη μας παραμένει κατακερματισμένη.
«Η τεχνολογία αναδημιουργεί τα εγκεφαλικά μας κυκλώματα», εξηγεί η Νόρα Βολκόφ, διευθύντρια του Εθνικού Ινστιτούτου κατά της Τοξικομανίας, εξηγώντας ότι ο εθισμός που προκαλεί η τεχνολογία συγκρίνεται με αυτόν του φαγητού και του σεξ, αλλά όχι των ναρκωτικών και του αλκοόλ. Η αλήθεια είναι ότι η χρήση της τεχνολογίας μπορεί να είναι επωφελής για τον εγκέφαλο. Οι χρήστες του Ιντερνετ, παραδείγματος χάριν, είναι πιο επιδέξιοι στην αναζήτηση πληροφοριών, ενώ παίκτες βιντεοπαιχνιδιών έχουν μεγαλύτερη οπτική οξύτητα. Ομως, εκτός από τις συνέπειές της στη φυσιολογία μας, η σύγχρονη τεχνολογία μεταβάλλει και τον τρόπο που ζούμε. Ο εργασιακός χώρος επεκτάθηκε παντού, οι αποστάσεις εκμηδενίστηκαν, είμαστε πιο αποτελεσματικοί και έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά η έλλειψη συγκέντρωσης είναι πια τρόπος ζωής.
Ταυτόχρονα όμως είμαστε και έρμαια πάσης φύσεως πληροφοριών. Σήμερα δαπανούμε κατά μέσον όρο 12 ώρες ημερησίως παρακολουθώντας τα διάφορα Μέσα (μία ώρα στο Ιντερνετ ή την τηλεόραση μετρά διπλά). Το 1960 η ημερήσια απασχόληση με αυτά δεν ξεπερνούσε τις πέντε ώρες.
Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ απέδειξαν ότι όσοι έχουν κάνει την τεχνολογία μέρος της καθημερινότητάς τους έχουν δυσκολία να συγκεντρωθούν σε ένα συγκεκριμένο καθήκον, αλλά είναι έτοιμοι να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε οτιδήποτε νέο, όπως θα μπορούσε να είναι ο ήχος ενός εισερχόμενου e-mail. Ετσι με μεγάλη δυσκολία τηρούν τις προτεραιότητες που έχουν θέσει.
Οι ερευνητές ανησυχούν ιδιαίτερα για τα αποτελέσματα αυτής της πληροφοριακής καταιγίδας στα παιδιά, καθώς τα αποτρέπει από το να εστιάσουν το ενδιαφέρον στα μαθήματά τους. Επίσης η χρήση της τεχνολογίας θέτει σε κίνδυνο τον οικογενειακό ιστό, ιδιαίτερα όταν ο γονιός προτιμά να ελέγξει το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο από το να παίξει με τα παιδιά του.
The New York Times - Καθημερινή
Ετικέτες
ΤΠΕ
Η λιτότητα κλείνει 900 σχολεία στην Πορτογαλία
Το κλείσιμο των σχολείων, που έχουν λιγότερους από 21 μαθητές και τα οποία υπολογίζονται ότι είναι περίπου 900 αποφάσισε, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας, στο πλαίσιο των μέτρων λιτότητας που αναμένεται να λάβει.
"Στο τέλος της διαδικασίας της αναδιοργάνωσης του σχολικού συστήματος, περίπου 900 σχολεία θα κλείσουν" δήλωσε ο υπουργός Παιδείας Ιζαμπέλ Αλσάντα κατά την διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, μετά από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
"Ο αριθμός φαίνεται υψηλός, αλλά δεν αντιπροσωπεύει παρά το 3,5% των μαθητών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που είναι περίπου 400.000" πρόσθεσε η υπουργός Παιδείας της Πορτογαλίας.
Η υπουργός πρόσθεσε ακόμη ότι 400 νέες σχολικές εγκαταστάσεις βρίσκονται υπό κατασκευή.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, το πρόγραμμα αναδιοργάνωσης του σχολικού συστήματος "έχει ως στόχο να εξασφαλίσει την ισότητα των ευκαιριών μέσω της πρόσβασης σε ποιοτικές εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και στην μείωση της σχολικής αποτυχίας".
Από το 2005, 2.500 σχολεία έχουν κλείσει στην Πορτογαλία, κυρίως στις αγροτικές περιοχές της.
"Στο τέλος της διαδικασίας της αναδιοργάνωσης του σχολικού συστήματος, περίπου 900 σχολεία θα κλείσουν" δήλωσε ο υπουργός Παιδείας Ιζαμπέλ Αλσάντα κατά την διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, μετά από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
"Ο αριθμός φαίνεται υψηλός, αλλά δεν αντιπροσωπεύει παρά το 3,5% των μαθητών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που είναι περίπου 400.000" πρόσθεσε η υπουργός Παιδείας της Πορτογαλίας.
Η υπουργός πρόσθεσε ακόμη ότι 400 νέες σχολικές εγκαταστάσεις βρίσκονται υπό κατασκευή.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, το πρόγραμμα αναδιοργάνωσης του σχολικού συστήματος "έχει ως στόχο να εξασφαλίσει την ισότητα των ευκαιριών μέσω της πρόσβασης σε ποιοτικές εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και στην μείωση της σχολικής αποτυχίας".
Από το 2005, 2.500 σχολεία έχουν κλείσει στην Πορτογαλία, κυρίως στις αγροτικές περιοχές της.
Εικόνες από το μέλλον μας;;
Ετικέτες
σχολείο
Σχολικό εργαστήριο πληροφορικής και εισαγωγή στα θέματα ασφάλειας II
Σχολικό εργαστήριο πληροφορικής και εισαγωγή στα θέματα ασφάλειας
View more presentations or Upload your own.
Πληροφορίες για όλα τα παραπάνω θα βρείτε στη Βικιπαίδεια ή στην Wikipedia
Πληροφορίες για ιούς εδώ .
Δωρεάν προγράμματα Antivirus: avast! Free Anti-virus, AVG Anti-Virus Free Edition 9.0, Avira AntiVir Personal - Free Antivirus 10.0.0.567
Δωρεάν προγράμματα προστασίας- καθαρισμού : Spybot-S&D (μην ενεργοποιήσετε το Immunize και το Tea Timer), CCleaner , Windows® Defender.
Σχολικό εργαστήριο και εισαγωγή στα θέματα ασφαλείας by Γιώργος Πλεύρης
Ετικέτες
εργαστήριο πληροφορικής ασφάλεια
Ερωτήσεις πιστοποίησης (επιμορφωτών Β επιπέδου)
Μπήκαμε ήδη στην τελευταία στροφή του αγώνα. Δειγματικά και ΜΟΝΟ παραθέτω ορισμένους συνδέσμους για ενημέρωση και εξάσκηση:
- http://eclass.sch.gr/courses/EL10105/document/geniko.htm
- http://salnk.eduportal.gr/p2_tpe/
- http://users.chal.sch.gr/misailidis/test_B/Test_aksiologisisN.htm
- http://kse2gymtrik.pblogs.gr/files/187807-GENIKOMEROS.htm
- http://users.sch.gr/geoman22/epimorfosi_B/1gmepB.htm
- http://users.sch.gr/geoman22/epimorfosi_B/2gmepB.htm
- http://users.sch.gr/geoman22/epimorfosi_B/3gmepB.htm
Ετικέτες
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Β' παγκόσμιος πόλεμος
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Γ’ ΤΑΞΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΤΠΕ
ΕΝΟΤΗΤΑ: Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Απαιτούμενος χρόνος : 4 διδακτικές ώρες
Στο εργαστήριο της πληροφορικής με χρήση του Διαδικτύου ,του προγράμματος της επεξεργασίας κειμένου και του προγράμματος της παρουσίασης κειμένου .Απαιτείται σχετική εξοικείωση των μαθητών με τα παραπάνω λογισμικά.
Στόχοι :
Oι συγκεκριμένοι διδακτικοί στόχοι της παρέμβασης είναι οι μαθητές:
• Να μάθουν να εργάζονται ομαδικά και συνεργατικά
• Να έρθουν σε επαφή με τους υπολογιστές και να κατανοήσουν τη διάδοση των ΤΠΕ σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης και της μάθησης
• Να ασκηθούν στη χρήση μηχανής αναζήτησης και στην ορθή αξιοποίηση λέξεων κλειδιών
• Να ασκηθούν στην αναζήτηση και την ορθή αξιοποίηση της πληροφορίας στο διαδίκτυο
• Να καλλιεργήσουν δεξιότητες και κριτική σκέψη στα πλαίσια του κριτικού ψηφιακού γραμματισμού
• Να οδηγηθούν στην παραγωγή γραπτού λόγου μέσα από μια δομημένη διαδικασία
• Να χρησιμοποιήσουν το λογισμικό επεξεργασίας ή παρουσίασης κειμένου για να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα της εργασίας τους
Διαγραμματική παρουσίαση της πορείας της διδασκαλίας:
Α΄ φάση:
Χωρίζονται οι μαθητές σε τέσσερις ομάδες μεικτής ικανότητας με χρήση ενός υπολογιστή ανά ομάδα .Μοιράζεται διαφορετικό φύλλο εργασίας σε κάθε ομάδα και ακολουθεί ομαδοσυνεργατική διερεύνηση των θεμάτων που τους έχουν ανατεθεί.
Β΄ φάση:
Μελετούν επιλεκτικά πληροφορίες και οπτικοακουστικό υλικό από τους σχετικούς κόμβους στο διαδίκτυο που τους έχουν δοθεί .Καλούνται να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα που δίνονται στο φύλλο εργασίας, μέσα από τη μελέτη των πηγών. Ετοιμάζουν τις εργασίες τους, είτε με πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου είτε με πρόγραμμα παρουσίασης κειμένου, με τη διακριτική καθοδήγηση του εκπαιδευτικού.
Γ΄ φάση:
Αφού ολοκληρωθούν οι φάσεις της διερεύνησης και της σύνθεσης, οι ομάδες παρουσιάζουν στην ολομέλεια της τάξης την τελική εργασία τους .Η διαδικασία ολοκληρώνεται με τελική σύνθεση , συζήτηση και προβληματισμούς γύρω από το θέμα.
ΟΜΑΔΕΣ
Α΄ ΟΜΑΔΑ
Έναρξη Β΄ Παγκοσμίου – τορπιλισμός της Έλλης – ιταλικό τελεσίγραφο
Ελληνοϊταλικός πόλεμος - φάσεις πολέμου – εαρινή επίθεση
Γερμανική εισβολή –μάχη της Κρήτης - Κατοχή
Β΄ ΟΜΑΔΑ
Αντίσταση – λαϊκά συσσίτια – υποστολή γερμανικής σημαίας από Ακρόπολη
Αντιστασιακές ομάδες – ανατίναξη γέφυρας Γοργοποτάμου
Η ζωή στην ελεύθερη Ελλάδα
Γ΄ ΟΜΑΔΑ
Αντίποινα κατακτητών – Τάγματα Ασφαλείας – στρατόπεδα συγκέντρωσης
Ολοκαυτώματα: Δίστομο , Καλάβρυτα , Μεσόβουνο
Απελευθέρωση – απολογισμός πολέμου
Δ΄ ΟΜΑΔΑ
Τοπική ιστορία- Κλεισούρα Καστοριάς
ΕΝΟΤΗΤΑ: Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Απαιτούμενος χρόνος : 4 διδακτικές ώρες
Στο εργαστήριο της πληροφορικής με χρήση του Διαδικτύου ,του προγράμματος της επεξεργασίας κειμένου και του προγράμματος της παρουσίασης κειμένου .Απαιτείται σχετική εξοικείωση των μαθητών με τα παραπάνω λογισμικά.
Στόχοι :
Oι συγκεκριμένοι διδακτικοί στόχοι της παρέμβασης είναι οι μαθητές:
• Να μάθουν να εργάζονται ομαδικά και συνεργατικά
• Να έρθουν σε επαφή με τους υπολογιστές και να κατανοήσουν τη διάδοση των ΤΠΕ σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης και της μάθησης
• Να ασκηθούν στη χρήση μηχανής αναζήτησης και στην ορθή αξιοποίηση λέξεων κλειδιών
• Να ασκηθούν στην αναζήτηση και την ορθή αξιοποίηση της πληροφορίας στο διαδίκτυο
• Να καλλιεργήσουν δεξιότητες και κριτική σκέψη στα πλαίσια του κριτικού ψηφιακού γραμματισμού
• Να οδηγηθούν στην παραγωγή γραπτού λόγου μέσα από μια δομημένη διαδικασία
• Να χρησιμοποιήσουν το λογισμικό επεξεργασίας ή παρουσίασης κειμένου για να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα της εργασίας τους
Διαγραμματική παρουσίαση της πορείας της διδασκαλίας:
Α΄ φάση:
Χωρίζονται οι μαθητές σε τέσσερις ομάδες μεικτής ικανότητας με χρήση ενός υπολογιστή ανά ομάδα .Μοιράζεται διαφορετικό φύλλο εργασίας σε κάθε ομάδα και ακολουθεί ομαδοσυνεργατική διερεύνηση των θεμάτων που τους έχουν ανατεθεί.
Β΄ φάση:
Μελετούν επιλεκτικά πληροφορίες και οπτικοακουστικό υλικό από τους σχετικούς κόμβους στο διαδίκτυο που τους έχουν δοθεί .Καλούνται να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα που δίνονται στο φύλλο εργασίας, μέσα από τη μελέτη των πηγών. Ετοιμάζουν τις εργασίες τους, είτε με πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου είτε με πρόγραμμα παρουσίασης κειμένου, με τη διακριτική καθοδήγηση του εκπαιδευτικού.
Γ΄ φάση:
Αφού ολοκληρωθούν οι φάσεις της διερεύνησης και της σύνθεσης, οι ομάδες παρουσιάζουν στην ολομέλεια της τάξης την τελική εργασία τους .Η διαδικασία ολοκληρώνεται με τελική σύνθεση , συζήτηση και προβληματισμούς γύρω από το θέμα.
ΟΜΑΔΕΣ
Α΄ ΟΜΑΔΑ
Έναρξη Β΄ Παγκοσμίου – τορπιλισμός της Έλλης – ιταλικό τελεσίγραφο
Ελληνοϊταλικός πόλεμος - φάσεις πολέμου – εαρινή επίθεση
Γερμανική εισβολή –μάχη της Κρήτης - Κατοχή
Β΄ ΟΜΑΔΑ
Αντίσταση – λαϊκά συσσίτια – υποστολή γερμανικής σημαίας από Ακρόπολη
Αντιστασιακές ομάδες – ανατίναξη γέφυρας Γοργοποτάμου
Η ζωή στην ελεύθερη Ελλάδα
Γ΄ ΟΜΑΔΑ
Αντίποινα κατακτητών – Τάγματα Ασφαλείας – στρατόπεδα συγκέντρωσης
Ολοκαυτώματα: Δίστομο , Καλάβρυτα , Μεσόβουνο
Απελευθέρωση – απολογισμός πολέμου
Δ΄ ΟΜΑΔΑ
Τοπική ιστορία- Κλεισούρα Καστοριάς
Η δημιουργία του σύμπαντος και το αρχέγονο φως
'Οπως με ειδοποίησαν από το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο το βίντεο της ζωντανής μετάδοσης της διάλεξης του καθηγητή Γιώργου Γραμματικάκη, έχει αντικατασταθεί από ένα νέο, από το οποίο απουσιάζουν τα προβλήματα ήχου.
Μπορείτε να το δείτε εδώ: http://vod.sch.gr/video/view/722.html
Υπενθυμίζεται ότι είναι η πρώτη ζωντανή μετάδοση μέσω του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου που έγινε στη Δυτική Μακεδονία, καθώς επίσης ότι είναι και η δημοφιλέστερη όλων από τις μεταδόσεις του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου.
Η εκδήλωση οργανώθηκε και υλοποιήθηκε από το Γυμνάσιο Οινόης Καστοριάς την 27η Φεβρουαρίου 2009 και πραγματοποιήθηκε στο Κ.Π.Ε. Καστοριάς.
Μπορείτε να το δείτε εδώ: http://vod.sch.gr/video/view/722.html
Υπενθυμίζεται ότι είναι η πρώτη ζωντανή μετάδοση μέσω του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου που έγινε στη Δυτική Μακεδονία, καθώς επίσης ότι είναι και η δημοφιλέστερη όλων από τις μεταδόσεις του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου.
Η εκδήλωση οργανώθηκε και υλοποιήθηκε από το Γυμνάσιο Οινόης Καστοριάς την 27η Φεβρουαρίου 2009 και πραγματοποιήθηκε στο Κ.Π.Ε. Καστοριάς.
Ετικέτες
Γραμματικάκης
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ Β’ ΕΠΙΠΕΔΟΥ
Γίνεται γνωστό στους ενδιαφερόμενους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν ή έχουν προηγούμενα συμμετάσχει στα προγράμματα επιμόρφωσης Β’ επιπέδου και επιθυμούν να πιστοποιηθούν, ότι οι εξετάσεις πιστοποίησης πρόκειται να διεξαχθούν με την έναρξη του νέου σχολικού έτους.
Οι δοκιμασίες πιστοποίησης Β’ επιπέδου θα βασιστούν στη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στο προηγούμενο σχετικό έργο του Γ’ ΚΠΣ, δηλαδή on line εξέταση, η οποία περιλαμβάνει αυτοματοποιημένο (τεστ ερωτήσεων) και μη αυτοματοποιημένο μέρος (ανάπτυξη πλήρους θέματος σχετικού με την εκπόνηση ενός σχεδίου μαθήματος και τον χειρισμό αυτού του σχεδίου στην τάξη). Στον κόμβο ενημέρωσης του προηγούμενου έργου διατίθενται δείγματα θεμάτων πιστοποίησης, εδώ.
Δικαίωμα συμμετοχής στις εξετάσεις πιστοποίησης Β’ επιπέδου έχουν οι εκπαιδευτικοί που έχουν παρακολουθήσει και ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα επιμόρφωσης Β’ επιπέδου. Αναφορικά με τους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν στα προγράμματα επιμόρφωσης της τρέχουσας πρώτης επιμορφωτικής περιόδου της παρούσας Πράξης, υπενθυμίζεται ότι προϋπόθεση συμμετοχής τους στην πιστοποίηση, αποτελεί η συμμετοχή τους στις δράσεις «εφαρμογής στην τάξη» και η παρουσία τους στο 90% τουλάχιστον των επιμορφωτικών συνεδριών και υποστηρικτικών συναντήσεων.
Οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί παρακαλούνται να επισκέπτονται συχνά την παρούσα «Πύλη Ενημέρωσης και Συνεργασίας Β’ Επιπέδου»,
προκειμένου να ενημερώνονται έγκαιρα σχετικά με τα νέα και τις εξελίξεις στην επιμόρφωση και την πιστοποίηση, μέσω των ανακοινώσεων και των άλλων πληροφοριών που δημοσιεύονται σε αυτή.
Ετικέτες
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Ώρα για «Συντακτική Εθνοσυνέλευση»
Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του επιχειρούν να διαχειριστούν τη χρεοκοπία του ελλαδικού κράτους ζητώντας διεθνείς εγγυήσεις για να συνεχίσει η χώρα να δανείζεται. Οι εγγυήτριες κυβερνήσεις απαιτούν ως αντιστάθμισμα των εγγυήσεών τους μέτρα περιορισμού της ξέφρενης κρατικής σπατάλης με την οποία συντηρείται στην Ελλάδα το καθεστώς της κομματοκρατίας. Και ο κατ’ αυτευφημισμόν «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός προσφέρει ό,τι πιο παράλογο σε κοινωνική αδικία μέτρο.
Δεν διανοείται να απαλλάξει το κράτος από τη σωρεία των αυθαίρετα, για κομματικό ρουσφέτι, διορισμένων. Να απολύσει, έστω για τα μάτια, τις εκατοντάδες που διορίστηκαν στη Βουλή λίγες μόλις μέρες ή ώρες πριν από τις τελευταίες εκλογές προκλητικά και αδιάντροπα. Του είναι αδιανόητο να πολεμήσει την κρατική σπατάλη με θεσμούς και όχι με προσωρινά, γενικά και άδικα μέτρα: Να συγκροτήσει θεσμούς αδιάβλητης αξιολόγησης της δημοσιοϋπαλληλίας, να αμείψει τους ικανούς και εργατικούς, να απολύσει τις μάζες των κηφήνων και ανίκανων. Προτιμάει (το θεωρεί αυτονόητο) να περικόψει τους μισθούς όλων και όλες τις συντάξεις, προκειμένου να συντηρήσει το εξωφρενικά υπερτροφικό και αντιπαραγωγικό κράτος: καίριο πελατειακό υποστύλωμα της κομματοκρατίας.
Γενικές και αδιάκριτες περικοπές αποδοχών, εξοντωτική της φτωχολογιάς έμμεση φορολογία, σπασμωδικά και επιδερμικά πυροσβεστικά μέτρα – δεν διανοείται ο πρωθυπουργός να θίξει τη θεσμική υποδομή και στοιχείωση της κρατικής σπατάλης. Δεν καταλαβαίνει ότι χωρίς θεσμούς ελέγχου και αξιοκρατικής διαβάθμισης των δημοσίων υπαλλήλων αποκλείεται το κράτος να καταστεί λειτουργικό, να γίνει παραγωγικός ο ρυθμός ζωής της χώρας. Και αν ο πρωθυπουργός δεν επαρκεί ή δεν θέλει να το καταλάβει, οι «άτεγκτοι» εγγυητές του δανεισμού μας δεν αντιλαμβάνονται ότι το πελατειακό κράτος της ελλαδικής κομματοκρατίας είναι «πίθος των Δαναΐδων»; Οτι κανένας ποτέ δανεισμός δεν θα μπορέσει να κορέσει την τυφλή απαίτηση του κομματικοποιημένου Νεοέλληνα να τον πληρώνει το κράτος για να κάθεται;
Δεν ενδιαφέρεται ο κληρονομικώ χρίσματι πρωθυπουργός να αξιοποιήσει το σοκ της οικονομικής καταστροφής και την απώλεια αυτεξουσιότητας της χώρας για να ασφαλίσει τα λαϊκά συμφέροντα, να απαλλάξει τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις από τον αντικοινωνικό σαδισμό των συνδικαλισμένων συμφερόντων. Να πατάξει τις «πορείες» που νεκρώνουν την αγορά και ρίχνουν στην ανεργία την υπαλληλία μικροεπιχειρήσεων και καταστημάτων. Να εφαρμόσει με συνέπεια τις διατάξεις του Συντάγματος για τον δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλισμό, να κολάσει αμείλικτα τον γκανγκστερικό εκβιασμό των απεργιών «κοινωνικού κόστους». Να προστατεύσει το λαϊκό σώμα από τους οργανωμένους υπονομευτές του λαϊκού συμφέροντος που επιδιώκουν μεθοδικά επίταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, μήπως και πετύχουν, οι ψυχανώμαλοι, να φτάσουν στην εξουσία με «επανάσταση του προλεταριάτου»!
Ο ολίγιστος πρωθυπουργός μας και οι νεήλυδες επιτελείς του ασκούν την πολιτική (δηλαδή διαχειρίζονται τη ζωή μας και τα όνειρα των παιδιών μας) ωσάν να παίζουν πόκερ ή μπριτζ. Η λογική τους είναι, φανερά, λογική του παίκτη που θέλει να κερδίσει την παρτίδα, όχι ανθρώπων που πονάνε και μάχονται για κοινωνική αλλαγή, για τίμια επανίδρυση του διαλυμένου και διεφθαρμένου κράτους, για κοινωνική δικαιοσύνη και ποιότητα ζωής. Δεν μπορούν να σκεφθούν με τέτοιες προτεραιότητες. Αν μπορούσαν, θα είχαν πάψει να λένε ψέματα ή θα είχαν ζητήσει αυθόρμητα συγγνώμη για την πλησμονή της ψευδολογίας ότι «υπάρχουν χρήματα», ότι κομίζουν «πράσινη ανάπτυξη» και τα όμοια της παπανδρεϊκής ασύστολης κιβδηλίας.
Η οικονομική χρεοκοπία δεν είναι τεχνικό, διαχειριστικό πρόβλημα, είναι οργανικό σύμπτωμα κοινωνικής παρακμής, απώλειας «νοήματος» της συνύπαρξης, της μετοχής σε κοινωνία σχέσεων, στη χαρά του ανήκειν. Μια συλλογικότητα παρακμάζει όταν ο άσχετος, α-νόητος βίος εξαναγκάζει σε πληθωρισμό ιδιοτέλειας, σε παραίτηση από τη δημιουργία, σε χρησιμοθηρική αποκλειστικά εκδοχή της παραγωγικότητας. Το πραγματικό αίτιο της οικονομικής χρεοκοπίας είναι η υποβάθμιση των απαιτήσεων για ποιότητα ζωής, η υποκατάσταση της δημιουργικότητας του ανθρώπου από την ηδονιστική χρησιμοθηρία και την καταναλωτική βουλιμία, η έκλειψη της άμιλλας.
Ο ανθρωπολογικός τύπος του «πασόκου» ή του «νεοδημοκράτη» ή του «προοδευτικού αριστερού» δεν ενδιαφέρεται για το τι θα δημιουργήσει στη ζωή του, αλλά για το πώς θα βγάλει λεφτά, θα κερδίσει εύκολο χρήμα. Αυτή τη νοο-τροπία εκφράζει τυπικά ο τάχα και πολιτικός λόγος όλων των συντεχνιών του κομματικού παλκοσένικου, με αυτή τη «φιλοσοφία» οργανώνουν την παιδεία των Ελλήνων, τριάντα χρόνια τώρα, οι συμπλεγματικοί «εκσυγχρονιστές» των κομμάτων εξουσίας, αυτούς τους στόχους της εγωκεντρικής καταναλωτικής λαγνείας και του ακοινώνητου απαιτητή «δικαιωμάτων» καλλιεργούν οι έμποροι της τηλεοπτικής αποχαύνωσης.
Οι συντεχνίες όλες του κομματικού φάσματος είναι μέρος του προβλήματος, οι βασικοί συντελεστές του προβλήματος που βιώνει ο τόπος, γι’ αυτό και μοιάζει λογικά και πραγματικά αδύνατο να οδηγήσουν σε λύση, σε πραγματικό ξεπέρασμα της χρεοκοπίας. Θα συνεχίσουν να παζαρεύουν δάνεια, να υποδουλώνουν τη χώρα στους εγγυητές των δανείων, εξ ορισμού ανίκανοι να εμπνεύσουν στον λαό κίνητρα και στόχους παραγωγικότητας, ζωτικά αναπληρώματα των καταναλωτικών υστερήσεων.
Με άλλα λόγια: Είναι παράλογο και αντιφατικό να περιμένουμε από τα κόμματα την ανάκαμψη της οικονομίας, την επανίδρυση του κράτους, την ανασύνταξη της ελληνικής κοινωνίας. Εχουμε αναρίθμητα τεκμήρια, αναμφίβολες αποδείξεις, ότι δεν μπορούν να το κάνουν. Τα υπάρχοντα κόμματα έχουν ιστορικά τελειώσει, το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι οριστικά φθαρμένο, ντροπιαστικά εκφαυλισμένο, γελοιωδώς ανίκανο, εγκληματικά ένοχο. Η χώρα χρειάζεται μεταπολίτευση, εκλογές για Συντακτική Συνέλευση, καινούργιο εξ υπαρχής Σύνταγμα.
Η καταστροφή που μόλις αρχίζουμε να βιώνουμε, νομοτελειακά επερχόμενη, είναι και η μεγάλη μας, μάλλον τελευταία, ιστορική ευκαιρία. Στον κοινής αποδοχής (πλην κρετινοειδών «Λακεδαιμονίων») Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια επιφύλαξε η Ιστορία το προνόμιο και την ευθύνη να σαρκώσει σε πράξη την ευκαιρία: Με σοβαρή προεργασία ανιδιοτελών συνταγματολόγων να συγκροτήσει κυβέρνηση επιστρατευμένων προσωπικοτήτων που θα αντιμετωπίσει με κοινωνικά κριτήρια την οικονομική χρεοκοπία, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση, θα δώσει στη χώρα καινούργιο Σύνταγμα.
Ενας καταστατικός χάρτης καταγωγικά ανυπότακτος στην κομματικά διεφθαρμένη μερίδα της ελλαδικής κοινωνίας μπορεί να γίνει καταλύτης για ελπιδοφόρο κοινωνικό μετασχηματισμό.
Χρήστος Γιανναράς
Δεν διανοείται να απαλλάξει το κράτος από τη σωρεία των αυθαίρετα, για κομματικό ρουσφέτι, διορισμένων. Να απολύσει, έστω για τα μάτια, τις εκατοντάδες που διορίστηκαν στη Βουλή λίγες μόλις μέρες ή ώρες πριν από τις τελευταίες εκλογές προκλητικά και αδιάντροπα. Του είναι αδιανόητο να πολεμήσει την κρατική σπατάλη με θεσμούς και όχι με προσωρινά, γενικά και άδικα μέτρα: Να συγκροτήσει θεσμούς αδιάβλητης αξιολόγησης της δημοσιοϋπαλληλίας, να αμείψει τους ικανούς και εργατικούς, να απολύσει τις μάζες των κηφήνων και ανίκανων. Προτιμάει (το θεωρεί αυτονόητο) να περικόψει τους μισθούς όλων και όλες τις συντάξεις, προκειμένου να συντηρήσει το εξωφρενικά υπερτροφικό και αντιπαραγωγικό κράτος: καίριο πελατειακό υποστύλωμα της κομματοκρατίας.
Γενικές και αδιάκριτες περικοπές αποδοχών, εξοντωτική της φτωχολογιάς έμμεση φορολογία, σπασμωδικά και επιδερμικά πυροσβεστικά μέτρα – δεν διανοείται ο πρωθυπουργός να θίξει τη θεσμική υποδομή και στοιχείωση της κρατικής σπατάλης. Δεν καταλαβαίνει ότι χωρίς θεσμούς ελέγχου και αξιοκρατικής διαβάθμισης των δημοσίων υπαλλήλων αποκλείεται το κράτος να καταστεί λειτουργικό, να γίνει παραγωγικός ο ρυθμός ζωής της χώρας. Και αν ο πρωθυπουργός δεν επαρκεί ή δεν θέλει να το καταλάβει, οι «άτεγκτοι» εγγυητές του δανεισμού μας δεν αντιλαμβάνονται ότι το πελατειακό κράτος της ελλαδικής κομματοκρατίας είναι «πίθος των Δαναΐδων»; Οτι κανένας ποτέ δανεισμός δεν θα μπορέσει να κορέσει την τυφλή απαίτηση του κομματικοποιημένου Νεοέλληνα να τον πληρώνει το κράτος για να κάθεται;
Δεν ενδιαφέρεται ο κληρονομικώ χρίσματι πρωθυπουργός να αξιοποιήσει το σοκ της οικονομικής καταστροφής και την απώλεια αυτεξουσιότητας της χώρας για να ασφαλίσει τα λαϊκά συμφέροντα, να απαλλάξει τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις από τον αντικοινωνικό σαδισμό των συνδικαλισμένων συμφερόντων. Να πατάξει τις «πορείες» που νεκρώνουν την αγορά και ρίχνουν στην ανεργία την υπαλληλία μικροεπιχειρήσεων και καταστημάτων. Να εφαρμόσει με συνέπεια τις διατάξεις του Συντάγματος για τον δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλισμό, να κολάσει αμείλικτα τον γκανγκστερικό εκβιασμό των απεργιών «κοινωνικού κόστους». Να προστατεύσει το λαϊκό σώμα από τους οργανωμένους υπονομευτές του λαϊκού συμφέροντος που επιδιώκουν μεθοδικά επίταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, μήπως και πετύχουν, οι ψυχανώμαλοι, να φτάσουν στην εξουσία με «επανάσταση του προλεταριάτου»!
Ο ολίγιστος πρωθυπουργός μας και οι νεήλυδες επιτελείς του ασκούν την πολιτική (δηλαδή διαχειρίζονται τη ζωή μας και τα όνειρα των παιδιών μας) ωσάν να παίζουν πόκερ ή μπριτζ. Η λογική τους είναι, φανερά, λογική του παίκτη που θέλει να κερδίσει την παρτίδα, όχι ανθρώπων που πονάνε και μάχονται για κοινωνική αλλαγή, για τίμια επανίδρυση του διαλυμένου και διεφθαρμένου κράτους, για κοινωνική δικαιοσύνη και ποιότητα ζωής. Δεν μπορούν να σκεφθούν με τέτοιες προτεραιότητες. Αν μπορούσαν, θα είχαν πάψει να λένε ψέματα ή θα είχαν ζητήσει αυθόρμητα συγγνώμη για την πλησμονή της ψευδολογίας ότι «υπάρχουν χρήματα», ότι κομίζουν «πράσινη ανάπτυξη» και τα όμοια της παπανδρεϊκής ασύστολης κιβδηλίας.
Η οικονομική χρεοκοπία δεν είναι τεχνικό, διαχειριστικό πρόβλημα, είναι οργανικό σύμπτωμα κοινωνικής παρακμής, απώλειας «νοήματος» της συνύπαρξης, της μετοχής σε κοινωνία σχέσεων, στη χαρά του ανήκειν. Μια συλλογικότητα παρακμάζει όταν ο άσχετος, α-νόητος βίος εξαναγκάζει σε πληθωρισμό ιδιοτέλειας, σε παραίτηση από τη δημιουργία, σε χρησιμοθηρική αποκλειστικά εκδοχή της παραγωγικότητας. Το πραγματικό αίτιο της οικονομικής χρεοκοπίας είναι η υποβάθμιση των απαιτήσεων για ποιότητα ζωής, η υποκατάσταση της δημιουργικότητας του ανθρώπου από την ηδονιστική χρησιμοθηρία και την καταναλωτική βουλιμία, η έκλειψη της άμιλλας.
Ο ανθρωπολογικός τύπος του «πασόκου» ή του «νεοδημοκράτη» ή του «προοδευτικού αριστερού» δεν ενδιαφέρεται για το τι θα δημιουργήσει στη ζωή του, αλλά για το πώς θα βγάλει λεφτά, θα κερδίσει εύκολο χρήμα. Αυτή τη νοο-τροπία εκφράζει τυπικά ο τάχα και πολιτικός λόγος όλων των συντεχνιών του κομματικού παλκοσένικου, με αυτή τη «φιλοσοφία» οργανώνουν την παιδεία των Ελλήνων, τριάντα χρόνια τώρα, οι συμπλεγματικοί «εκσυγχρονιστές» των κομμάτων εξουσίας, αυτούς τους στόχους της εγωκεντρικής καταναλωτικής λαγνείας και του ακοινώνητου απαιτητή «δικαιωμάτων» καλλιεργούν οι έμποροι της τηλεοπτικής αποχαύνωσης.
Οι συντεχνίες όλες του κομματικού φάσματος είναι μέρος του προβλήματος, οι βασικοί συντελεστές του προβλήματος που βιώνει ο τόπος, γι’ αυτό και μοιάζει λογικά και πραγματικά αδύνατο να οδηγήσουν σε λύση, σε πραγματικό ξεπέρασμα της χρεοκοπίας. Θα συνεχίσουν να παζαρεύουν δάνεια, να υποδουλώνουν τη χώρα στους εγγυητές των δανείων, εξ ορισμού ανίκανοι να εμπνεύσουν στον λαό κίνητρα και στόχους παραγωγικότητας, ζωτικά αναπληρώματα των καταναλωτικών υστερήσεων.
Με άλλα λόγια: Είναι παράλογο και αντιφατικό να περιμένουμε από τα κόμματα την ανάκαμψη της οικονομίας, την επανίδρυση του κράτους, την ανασύνταξη της ελληνικής κοινωνίας. Εχουμε αναρίθμητα τεκμήρια, αναμφίβολες αποδείξεις, ότι δεν μπορούν να το κάνουν. Τα υπάρχοντα κόμματα έχουν ιστορικά τελειώσει, το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι οριστικά φθαρμένο, ντροπιαστικά εκφαυλισμένο, γελοιωδώς ανίκανο, εγκληματικά ένοχο. Η χώρα χρειάζεται μεταπολίτευση, εκλογές για Συντακτική Συνέλευση, καινούργιο εξ υπαρχής Σύνταγμα.
Η καταστροφή που μόλις αρχίζουμε να βιώνουμε, νομοτελειακά επερχόμενη, είναι και η μεγάλη μας, μάλλον τελευταία, ιστορική ευκαιρία. Στον κοινής αποδοχής (πλην κρετινοειδών «Λακεδαιμονίων») Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια επιφύλαξε η Ιστορία το προνόμιο και την ευθύνη να σαρκώσει σε πράξη την ευκαιρία: Με σοβαρή προεργασία ανιδιοτελών συνταγματολόγων να συγκροτήσει κυβέρνηση επιστρατευμένων προσωπικοτήτων που θα αντιμετωπίσει με κοινωνικά κριτήρια την οικονομική χρεοκοπία, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση, θα δώσει στη χώρα καινούργιο Σύνταγμα.
Ενας καταστατικός χάρτης καταγωγικά ανυπότακτος στην κομματικά διεφθαρμένη μερίδα της ελλαδικής κοινωνίας μπορεί να γίνει καταλύτης για ελπιδοφόρο κοινωνικό μετασχηματισμό.
Χρήστος Γιανναράς
Ετικέτες
Γιανναράς Χρήστος
Των οικιών ημών εμπιπραμένων....
Η συμμετοχή καθηγητών του νομού Καστοριάς στη γενική απεργία της 5ης Μαΐου 2010 ανήλθε στο εξωφρενικό ποσοστό του 14,7 %.
Ουδέν σχόλιον....
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΤΕΧΝΗ-ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ :ΔΥΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ
ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Στα πλαίσια της διερευνητικής μάθησης καλούνται οι μαθητές να μελετήσουν την ελληνική γλώσσα με τη βοήθεια της Πύλης για την Ελληνική Γλώσσα και τη Διδασκαλία του Κέντρου της Ελληνικής Γλώσσας, όπου διατίθεται πλούσιο και αξιόπιστο γλωσσικό υλικό.
ΣΤΟΧΟΙ:
- Η διδασκαλία δεξιοτήτων
- Η εξοικείωση με τη χρήση ηλεκτρονικών λεξικών
- Ο τεχνολογικός γραμματισμός
- Ο ψηφιακός κριτικός γραμματισμός
- Η αντιμετώπιση του μαθητή ως ενεργούντος υποκειμένου
- Η αναζήτηση και κατάκτηση της γνώσης μέσα από προσωπική έρευνα
- Η συγκριτική διερεύνηση των λεξικών
- Η κατανόηση της προέλευσης του λεξιλογίου ,των επαφών με τις άλλες γλώσσες , των πολιτισμικών επαφών και των γλωσσικών αλλαγών.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Καλούνται οι μαθητές να ανοίξουν το Mozilla firefox και στη μηχανή αναζήτησης να πληκτρολογήσουν τον κόμβο της πύλης για την ελληνική γλώσσα και τη διδασκαλία .
Στη συνέχεια επιλέγουν Νέα ελληνικά > εργαλεία >ηλεκτρονικά λεξικά και μετά το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Τριανταφυλλίδη.
Στο παράθυρο διαλόγου που ανοίγει καλούνται οι μαθητές να κάνουν αναζήτηση για τη λέξη τέχνη με αναζήτηση και στο σώμα των λημμάτων , πατώντας βρες .Μόλις εμφανιστούν τα αποτελέσματα , οι μαθητές παρακολουθούν τη χρήση της λέξης στο σώμα των κειμένων . Έχουν τη δυνατότητα να συγκρίνουν τα αποτελέσματα και από τα υπόλοιπα λεξικά.
Έπειτα για να βρουν ομόρριζες λέξεις, πληκτρολογούν τεχν% και αναζήτηση και στο σώμα των λημμάτων .Επιλέγουν από αυτές που εμφανίζονται δύο λέξεις απλές και δύο σύνθετες και τις καταγράφουν στο φύλλο εργασίας.
Στη συνέχεια πληκτρολογούν %τεχνία χωρίς αναζήτηση και στο σώμα των λημμάτων .Από τις λέξεις που εμφανίζονται καλούνται οι μαθητές να επιλέξουν δύο λέξεις για να σχηματίσουν γραπτά στο φύλλο εργασίας προτάσεις.
Μετά από αυτό , επιστρέφουν στην αναζήτηση της λέξης τέχνη με αποστολή στα σώματα και καλούνται να ανοίξουν το κείμενο M0112 P007 L017 από την εφημερίδα Μακεδονία . Εκεί εντοπίζουν το ειδικό λεξιλόγιο .
Για να διαπιστωθεί η προέλευση των λέξεων , το επόμενο βήμα είναι να επιλέξουν οι μαθητές τη σύνθετη αναζήτηση .Στο παράθυρο διαλόγου επιλέγουν στο σημασιολογικό τη μουσική και στην ετυμολογία γλώσσα γαλλική ,αγγλική ,τούρκικη και αιγυπτιακή.
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
1.ΟΜΟΡΡΙΖΕΣ:
ΑΠΛΕΣ:…………………………………………………………………………………………………
ΣΥΝΘΕΤΕΣ……………………………………………………………………………………………
2.ΦΡΑΣΕΙΣ:
Α)……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Β)……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………………………………………........................................................................................
……………………………………………………………………………………………………………………………………......................................................................................
3.ΕΔΙΚΟΛΕΞΙΛΟΓΙΟ:…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………
3.ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ:
ΑΓΓΛΙΚΕΣ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ΓΑΛΛΙΚΕΣ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΕΣ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Το λογισμικό διαδραστικής διαδικτυακής παρουσίασης Classroom Presenter
Το λογισμικό διαδραστικής διαδικτυακής παρουσίασης Classroom Presenter Πλεύρης Γεώργιος
Εισήγηση του Γιώργου Πλεύρη στο 2ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας "«Ψηφιακές και διαδικτυακές εφαρμογές στην Εκπαίδευση» 23, 24, 25 Απριλίου 2010.
Δευτέρα, 26 Απριλίου 2010
διδακτική παρέμβαση στην ιστορία
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ –ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΥΝΟΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ(1830 ως σήμερα)
Χρονική διάρκεια : μία διδακτική ώρα
Εργαλεία :σχολικό εγχειρίδιο
CENTENNIA
Χρήση λογισμικού επεξεργασίας κειμένου
Απαιτείται :σχετική εξοικείωση των μαθητών στη χρήση
υπολογιστών και την επεξεργασία κειμένου.
Στόχοι:-να έρθουν οι μαθητές σε επαφή με τους υπολογιστές και να κατανοήσουν τη διάδοση των Τ.Π.Ε. σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης και της μάθησης.
-να καλλιεργήσουν δεξιότητες στα πλαίσια του
ψηφιακού γραμματισμού.
Μετά από σύντομη επίδειξη του διαδραστικού άτλαντα CENTENNIA καλούνται οι μαθητές να παρακολουθήσουν τις αλλαγές στα σύνορα του ελληνικού κράτους από την ίδρυσή του ως σήμερα και να συμπληρώσουν το φύλλο εργασίας που ακολουθεί.
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ –ΙΣΤΟΡΙΑ Γ’ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΥΝΟΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ(1830 ως σήμερα)
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Παρακολουθώντας τα σύνορα του ελληνικού κράτους μέσα από τον διαδραστικό άτλαντα CENTENNIA να συμπληρώσετε τις περιοχές που προσαρτήθηκαν κατά τις επόμενες χρονολογίες:
1830:…………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………….
1864:………………………………………………………………………………………..
1881:…………………………………………………………………………………………
1913:…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
1920:…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
1923:…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
1947:………………………………………………………………………………………
ΑΣΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ:Να βρείτε με τη βοήθεια του σχολικού εγχειριδίου τις επίσημες συνθήκες που καθόρισαν την αλλαγή των συνόρων στην κάθε περίπτωση.
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
Συμβάλλουμε ενεργά στην ασφάλεια στον ιστό
Στην ιστοσελίδα του κόμβου για την ασφάλεια στο Διαδίκτυο saferinternet.gr αναρτήθηκε και η δική μας μικρή συμβολή στην ασφάλεια. Πρόκειται για αυτό το άρθρο που δημοσιεύσαμε παλιότερα. Δείτε το εδώ.
Το πλήρες άρθρο καθώς και επιπλέον πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ
Το πλήρες άρθρο καθώς και επιπλέον πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ
Ετικέτες
Firefox,
web2 διαδίκτυο
Φέρτε τα πίσω “BRING THEM BACK!”
Στο Βρετανικό Μουσείο φιλοξενούνται χιλιάδες κομμάτια ελληνικών αρχαιοτήτων. Η καμπάνια μας δε ζητάει την επιστροφή όλων αυτών. Ζητάμε την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα για να επανενωθεί το Μνημείο.
Eμείς οι χρήστες του διαδικτύου έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να κινητοποιήσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο σκοπός μας μπορεί να επιτευχθεί με αυτό τον τρόπο.
Πιστεύεις ότι είναι δίκαιο; Αν ναι, βοήθησε να γίνει πραγματικότητα.
Πες το δικό σου “BRING THEM BACK!”
Ετικέτες
Ακρόπολη Παρθενώνας αρχαιολογία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)